“Eritrea is het slachtoffer van negatieve propaganda. Niet mensenrechten zijn de reden voor vluchtelingen om uit Eritrea te vertrekken, maar economische omstandigheden”
Eritrea in de media
Afgelopen zomer waren wij met een groep vertegenwoordigers van de Eritrese gemeenschap veelvuldig in de media om onze mening te verkondigen over de Eritrese vluchtelingenstroom en de situatie in Eritrea. Volgens Mirjam van Reisen, Hoogleraar aan de Universiteit van Tilburg en directeur van de NGO Europe External Policy Advisors (EEPA), vluchten Eritreeërs omdat hun mensenrechten worden geschonden in Eritrea en zij zegt zelfs dat “mensenhandel een belangrijke inkomstenbron is voor de dictatuur in Eritrea.” Wij stelden echter dat de oorzaken in Eritrea voornamelijk te maken hebben met meer dan 12 jaar illegale bezetting van Eritrese grondgebied door buurland Ethiopië (dus een verlengde dienstplicht) en de illegale westerse sancties tegen Eritrea die de economische vooruitgang verhinderen. Maar een ander geluid over Eritrea laten horen bleek lastig, zo niet bijna onmogelijk. Nederlandse media en politiek waren vooral overtuigd van de argumenten van Mirjam van Reisen.
Bevindingen Immigratiedienst Denemarken
Een pas verschenen rapport van de Deense Immigratiedienst over Eritrese vluchtelingenstroom doet deze discussie weer opwaaien binnen de Eritrese gemeenschap. Gek genoeg lijkt het onderzoek in Nederland in een doofpot te belanden zonder media aandacht voor de bevindingen. Terwijl dit het enige onderzoek is wat binnen Eritrea is uitgevoerd. Het zijn herkenbare bevindingen van mijn observatie in 2012 toen ik een half jaar stage liep in Eritrea. De conclusies die uit dit rapport getrokken kunnen worden zijn dat;
- De oorzaken om Eritrea te verlaten “voornamelijk te maken hebben met een verlengde nationale dienstplicht, sociaal – economische situatie in het land gepaard met de hoop voor een beter leven in Europa of een combinatie hiervan.” “Ook het feit dat het salaris van de verlengde dienstplicht zo laag is, speelt een belangrijke rol”
- Eritreeërs die het land “illegaal” hebben verlaten tijdens hun nationale dienstplicht niet als deserteurs worden gezien, maar als economische vluchtelingen, zodoende worden ze ook niet vervolgd als ze terugkeren naar Eritrea.
- “Het grootste deel van de beschikbare rapporten over de
mensenrechtensituatie in Eritrea geven deze recente veranderingen in
Eritrea niet weer. Deze bronnen moeten daarom niet worden beschouwd als
representatief voor een accuraat beeld van de huidige situatie in
Eritrea met betrekking tot zaken als de Nationale Dienstplicht, illegale
vertrek en de algemene situatie van de mensenrechten.”
Naast het onderzoek van de Deense Immigratiedienst zijn er ook verschillende voorvallen geweest waaruit blijkt dat de situatie in Eritrea toch behoorlijk anders in elkaar steekt dan wat de media en NGO’s ons willen doen geloven. Een concreet voorbeeld hiervan is een onafhankelijk onderzoek uitgevoerd in opdracht van Nevsun Resources, een Canadees mijnbouwbedrijf, om de mensenrechtensituatie op de werkplaats van de mijnbouw Bisha in Eritrea te beoordelen. Hieruit blijkt ook dat er geen sprake is van schending van mensenrechten of dwangarbeid. Lees hier.
Veel jongeren uit de hele regio willen naar Europa, dit valt niet te ontkennen. In plaats van alleen maar te focussen op Eritrea, dient Europa zich te richten op de oorzaken van ongelijkheid. Hoeveel profiteert Europa van Afrika? En andersom? Wat draagt de handel tussen Afrika en Europa bij aan het welzijn van de jongeren in Afrika? Is het echt zo raar dat zoveel jongeren naar Europa willen komen? De discussie zou naar een hoger niveau getild moeten worden in plaats van te blijven hangen in de destructieve theorieën van Mirjam van Reisen en consorten. Met haar oplossingen van nog meer sancties tegen Eritrea en een geweldadige revolutie verbreken wij niet de vicieuze cirkel van structureel armoede, het is enkel een troost om haar handen in onschuld te wassen.
Dit is wat een westerse ambassade in Eritrea te zeggen heeft over de propaganda tegen Eritrea: “De ambassade (B) benadrukt dat Eritrea slachtoffer is geworden van een massale propagandacampagne van andere landen, met name Ethiopië en haar bondgenoten, evenals uit de diaspora en Eritrese asielzoekers. In rapporten over mensenrechten van internationale NGO’s ontbreekt er kennis van Eritrea of ze maken deel uit van de propaganda tegen het land. De mensenrechtensituatie in Eritrea is niet zo slecht als het is beschreven.” Ik kan me helemaal vinden in dit stuk uit het Deens rapport.
Onderzoek onjuist Ambtsbericht Eritrea
De vraag nu is natuurlijk: hoe gaat Nederland vanaf nu om met de kwestie Eritrea na het lezen van dit rapport? Nederland zal achter blijven in haar informatie en beleid als ze afhankelijk blijft van types als Mirjam van Reisen die nooit de intentie hebben gehad om een compleet beeld te geven over Eritrea gezien hun persoonlijke NGO belangen. Na de bevindingen van de Deense Immigratiedienst en Nevsun Resources roep ik minister Koenders van Buitenlandse Zaken op om een onderzoek in te stellen naar de totstandkoming van het Ambtsbericht over Eritrea, wat leidend is voor het asiel- en buitenlandbeleid van Nederland.
Het wordt tijd dat de (mainstream) media zich afvragen waarom de berichten over Eritrea zo tegenstrijdig zijn, waarom NGO’s als Amnesty International en Human Rights Watch en EEPA zo eenzijdig rapporteren over Eritrea. In plaats van klakkeloos deze rapporten over te nemen, heeft de media ook de verantwoordelijkheid om te checken hoe betrouwbaar dit soort rapporten zijn.
Eritrea is pas 23 jaar onafhankelijk en meester over haar eigen nationale ontwikkelingsprogramma. Op veel belangrijke gebieden doet het land het daarom al beter dan andere Afrikaanse landen die al meer dan 50 jaar onafhankelijk zijn. Concrete voorbeelden hiervan zijn de Millenium Doelen, gratis onderwijs (leerplicht!), gratis gezondheidszorg en vrouwenemancipatie. Eritrea is een arm land en wat nog een lange weg te gaan heeft, maar het zet de juiste stappen om een stabiele, egalitaire en sterke staat te bouwen gebaseerd op zelfredzaamheid, zonder voedselhulp, zonder onnodige leningen van het IMF en zonder bemoeienis van allerlei westerse NGO’s. Het is een zwaar proces met veel opofferingen, maar Eritrea heeft duidelijk haar prioriteiten gesteld om structureel af te rekenen met armoede.
Gepubliceerd door Voorbeeld-allochtoon.nl op 17 December 2014
5 comments:
Mirjam van Reisen heeft goede intenties als het aan haar interview van eind 2013 ligt.
Je hebt de Eritrese diaspora die al langer gevestigd zijn in de westerse wereld en de groep die moest opkijken naar een uitzichtloze dienstplicht leven.
Die uitzichtloze dienstplicht leven is te danken aan de economie en de nieuwe (grens) conflict die was ontstaan rond 1998/9. De dienstplicht leven was denk ik in principe niet zo erg (sommige moesten wellicht wel gevaarlijk of ongezond werk doen), maar het inkomen was gemiddeld veel te laag, waardoor een gezin instant houden of opbouwen heel erg moeilijk werd voor een grote groep mensen.
De overheid stimuleerde de mensen die al langer hun dienstplicht deden te vertrekken (met hulp in sommige gevallen) naar daar waar beter inkomenswerk was (niet persé Europa of America, maar zelfs naar Ethiopië of meer naar het zuiden).
De uitzichtloze dienstplicht heeft in die tussen tijd wellicht de angst zo opgewekt voor de latere generaties (jonge mensen van 18 -21) en oudere mensen in de dienstplicht die helemaal geen goede kans hadden op beter inkomenswerk.
Daarnaast is het zo dat de administratie heel erg slordig en een beetje corrupt is, omdat de mensen met een hogere baan in de administratie en hogere militaire rank ongemotiveerd en soms een beetje corrupt (voor zichzelf) te werk kunnen gaan, door gevoel van onderbetaling wellicht. Dit brengt ook weer een negatief beeld over van de overheid naar de bevolking toe.
Op deze manier de grote stroom.
Sorry voor grammatica en spellingsfouten.
Ze heeft goed intenties, maar begrijpt de situatie nog niet volledig.
En oops ik post teveel omdat ik niet kan editen hierzo.
Post a Comment