Polemiek Eritrea: Ongepubliceerd opinie van december 2014

Intro

Dit artikel is geschreven in december 2014 en om verschillende redenen ongepubliceerd gebleven. Het leek mij, om misverstanden te voorkomen, toch belangrijk om het te publiceren in zijn originele vorm. Op korte termijn kunnen er meer artikels van mij verwacht worden. 

Re: NGO's en media vertekenen beeld Eritrea

Polemiek Eritrea
Wanneer alles uit de kast wordt gehaald om een stem te dempen is het goed om ons af te vragen wat er nu aan de hand is. Zo werd mijn vorige opiniestuk van Joop.nl verwijderd zonder een noemenswaardig reden. Zodoende kreeg ik een aanbod van Voorbeeld-Allochtoon om het stuk alsnog te publiceren. Een kleine weekje later ben ik twee reacties (opiniestukken) rijker, de een van Mirjam van Reisen en de ander van Sennay Ghebreab. Een polemiek over Eritrea was geboren. Dit is een stap in de goede richting, omdat weinig Nederlanders goed geïnformeerd zijn over de situatie in een land onder zware internationale druk.

Beiden welbekende tegenstanders van de Eritrese regering, Van Reisen en Ghebreab benoemen dat er kritiek is op het rapport van de Deense Immigratiedienst. Verder gaan ze eigenlijk niet in op het rapport. Ik krijg ook niet de indruk dat ze het rapport willen bespreken. Kritiek die ze aanhalen komt vooral van de bekende Human Rights Watch. Ironisch genoeg is dit de organisatie die in het rapport wordt omschreven als ongeloofwaardig, omdat de organisatie zich niet eens in Eritrea bevindt en zich alleen baseert op verhalen van asielaanvragen buiten Eritrea.
Kritiek van een van de geïnterviewden in het Deense rapport, Gaim Kibreab, is uitgebreid weerlegd als ongegrond. Hij heeft zelf expliciet toestemming gegeven om zijn bevindingen te laten publiceren in het rapport. Na publicatie van het gehele rapport trok hij zich plotseling terug. Maar gelukkig was alles goed gedocumenteerd. De  twijfel bij de Immigratiedienst gaat niet over de bevindingen van het rapport, maar gaat over de vraag of dat Eritreeërs op humanitaire basis toch asiel moeten krijgen. Echter Eritreeërs kunnen niet noodgedwongen teruggestuurd worden, omdat de Eritrese regering hier niet aan meewerkt. Dus duidelijk een drogreden, maar wederom bewust weggelaten door Van Reisen. Wederom incompleet informeren om de publieke opinie mee te krijgen.

Ik ben blij dat Van Reisen een toontje lager zingt na haar openlijk oproep voor een 2.0 revolutie in Eritrea en haar oproep voor meer sancties tegen Eritrea terwijl ze weet dat de bevolking hier de dupe van zal zijn. Inderdaad blijft zij voor de Eritrese bevolking opkomen als de missionarissen die tijdens de gouden eeuw opkwamen voor de Afrikanen.

Welke paard van Troje?
Het lijkt erop dat Ghebreab meer met het ontcijferen van mijn motieven bezig is dan met sterke argumenten te komen voor zijn standpunten. Zijn paranoïde analyse dat er bewust voor Voorbeeld-Allochtoon is gekozen als platform snijdt geen hout, omdat ik door Voorbeeld-Allochtoon gevraagd ben om het stuk te publiceren na een laffe besluit van Joop.nl om mijn stuk te verwijderen zonder opgave van reden. Wat had  Ghebreab geconcludeerd als het stuk niet verwijderd werd door Joop.nl? Hoeveel vliegen zou ik dan wel niet slaan in een klap? Ach ik ben het inmiddels gewend om persoonlijk aangevallen te worden als opponenten geen argumenten meer hebben om over inhoud te praten.

Wat is dan mijn boodschap? Mijn boodschap is dat wij misleid worden over Eritrea. Hoe kom ik hierbij? Er worden jarenlang vier essentiële zaken over Eritrea systematisch weggelaten bij (bijna) alle berichtgevingen (zoek maar zelf op). Namelijk;

1. De illegale bezetting van Eritrese grondgebieden.
2. De illegale sancties tegen Eritrea (aangestuurd door de VS)
3. Geregeld (dreiging met) invallen door buurland Ethiopië
4. Het bereiken van Millennium Doelen

Natuurlijk zijn kritische geluiden over interne kwesties of onderzoeken van NGO's welkom, maar op het moment dat de media jarenlang keer op keer alleen blijven hameren op éen kant van het verhaal en essentiële zaken worden weggelaten mag je als lezer aannemen dat het pure propaganda is. Zou het geloofwaardig zijn om jarenlang verslagen te doen over de Palestijnen zonder het Israël-Palestina conflict te benoemen inclusief de illegale bezetting en de misdaden tegen de menselijkheid vanuit Israël? Dit is namelijk wat er gebeurd met verslagen over Eritrea.

Ik ben echter blij met de connectie die Gebreab maakt tussen racisme en Eritrea, ook al heeft hij totaal niet begrepen dat juist het monetaire systeem waar Eritrea slachtoffer van is een racistisch systeem is, gebaseerd op uitbuiting van de Afrikaanse bevolking en haar grondstoffen, ook wel imperialisme genoemd. Eritrea wil af van dit systeem en verzet zich met alles wat ze hebben tegen het moderne imperialisme. Het is vergelijkbaar met de strijd in o.a. Venezuela, Cuba en Zimbabwe. Eritrea is samen met Zimbabwe het enige Afrikaans land zonder connecties met Africom, het Amerikaanse Militaire basis in Afrika. Eritrea is het enige land in Afrika wat geen voedselhulp wil van USaid. En Eritrea was het eerste land wat haar eigen ontwikkelingsprogramma heeft geschreven. Dat mag best uniek genoemd worden ondanks alle tegenslagen.

Hervormingen in Eritrea
Verschillende opponenten van mijn opiniestuk proberen het te laten lijken alsof ik tegen veranderingen in Eritrea ben, "Integendeel ben ik juist van mening dat politieke en economische veranderingen in Eritrea van belang zijn maar dat dit wordt gesaboteerd door buitenlandse interventie, 14 jaar illegale bezetting door Ethiopië met als gevolg een eindeloze militaire dienst en daarnaast sinds 2009 zware economische sancties tegen Eritrea wat de politieke en economische vooruitgang verhindert. En alle Eritreeërs zijn hier het slachtoffer van, maar met name de jongeren." Een citaat uit mijn artikel van juni dit jaar.

Het woord gelukzoekers heb ik nog nooit in mijn mond genomen en het feit dat Ghebreab zulk populistisch slogans nodig heeft om zijn punten te maken zegt mij hoe onzeker hij is over zijn zwakke argumenten. Ik benoem juist dat het niet gek is dat Afrikaanse migranten naar Europa komen aangezien dit het meest uitgebuite regio is, maar om selectief dit fenomeen alleen aan Eritreeërs toe te schrijven is kortzichtig en egoïstisch.

In het Deens rapport zouden Van Reisen en Ghebreab kunnen lezen dat "volgens een VN-agentschap in Eritrea er gesprekken zijn om de nationale dienstplicht weer terug te draaien naar de status van voor de oorlog, namelijk de standaard 18 maanden dienstplicht." Dit werd onlangs ook door een Eritrese diplomaat in Amerika bevestigt.
Er worden sinds 2010 juristen opgeleid aan de Universiteit van Asmara. Wet en regels worden openlijk besproken en aangevuld in publieke seminars en werkgroepen. Economische - en diplomatieke banden zijn aanzienlijke aan het verbeteren. Hervormingen komen langzaam op gang en lijken niet te stoppen.

Betrekkingen Nederland - Eritrea
Laat een ding duidelijk zijn, rechten van Eritrese asielzoekers dienen gerespecteerd te worden en ze verdienen een humane behandeling in Nederland. Het lijkt mij vanzelfsprekend dat het inhumaan zou zijn om Eritrese asielzoekers terug te sturen na de verschrikkelijke routes die ze hebben moeten afleggen om naar Europa te komen. Maar zoals eerder vermeld kan dit ook simpelweg niet omdat de Eritrese regering hier niet aan mee werkt.
Als Nederlandse staatsburger met Eritrese roots wil ik niets liever dan een brug slaan tussen Nederland en Eritrea.  Daarom roep ik op tot herstel van de banden met Eritrea. Dit is in het belang van beide landen, maar vooral in het belang voor de toekomst van Eritrese jongeren in Eritrea!

De stukken van Ghebreab en Van Reisen deden mij denken aan Frantz Fanon die zegt: "Soms hebben mensen een kern geloof dat heel sterk is. Wanneer er bewijs in hun gezicht word gedrukt dat tegen hun geloof in werkt, kan dit bewijs niet geaccepteerd worden. Het zou ze een gevoel geven dat extreem oncomfortabel is, genaamd cognitieve dissonantie. En omdat het kern geloof zo belangrijk is om te verdedigen, zullen ze alles rationaliseren, negeren en zelfs ontkennen dat niet past in hun kern geloof."